Fırtınadaki Sakinlik

Dalgalı bir deniz gördüğümde aklıma hep şu gelir; içindeki fırtınayı dindirmek istiyor derim.

Kıyıya vuran her dalgadan sonra yeni bir dalga daha da büyüyerek geri döner. Sonunda tüm dalgalar yavaş yavaş küçülür, ta ki en dingin ve sakin halini bulana kadar.

Bizi zorlayan duygularımız da böyle değil midir? En derinden gelir, başlarda çok sarsıcıdır yavaş yavaş etkisini kaybeder ve sonunda diner.

Zorlayıcı duyguları görmezden gelmek bu durumla baş etmekte bize yardımcı olabilir mi?

Deli bir fırtına tek bir dalganın kıyaya vurmasıyla diner miydi?

Fırtınanın varlığını kabul etmek ve doğal olarak içinden geçmek ama sonunda tamamen dineceğini bilmek nasıl olurdu?

Duygusal olarak zorlandığın anlarda durumu kabul etmek ve bu süreçte yaşadığın üzüntü için kendine şefkat gösterebilmek, sana nasıl gelirdi?

Dikkatini bedenine getir, bir kaç derin nefes al ve kendine bunun geçici bir duygu olduğunu, şu anda hissettiklerinin seni dönüştürmeye başladığını ve bedeninin seni sakinliğe davet ettiğini hatırlat.

Unutma her şeyin geçici olduğu gibi bu zorlayıcı duygu da geçecek.

Sevgilerimle